اگر می توانستم

اگر می توانستم هم اینک در کنارت باشم

و سر بر شانه های استوارت نهم

بی تردید خوشبخت ترین بودم

اگر می توانستم ذره ای از غم وجودت

غمی را که از من پنهان می داری

حتی ذره ای کم کنم باز هم شادترین بودم

دلبندم از تو گفتن دشوار است

و رنج تو را دیدن دشوارتر

مهربانم کاش مرا قابل هم صحبتی ات می دانستی

و وجودت را از آنچه که آزارت می دهد رهایی بخشی

فقط اگر مرا قابل می دانستی....

بگذار تا بوسه هایم را بدرقه راهت نمایم

و نگاه سوزانت را به جان پذیرا باشم

اگر می توانستم

بی تردید خوشبخت ترین بودم