سیاهی برفت و خبر از یار اما نیامد
دل غمناکم ز غصه پژمرد و یار اما نیامد
به رسم وفا تا سپیده نیامد به چشمان من خواب
ولی مرغ شب آواز سر داد یار اما نیامد
همچون روحی سرگردان در این سرا مانده ام
ای جدا مانده ز من یار اما نیامد
چرا می گویند انسان بی عشق مرده است؟
من که با عشق او دست از جان شسته ام یار اما نیامد
گفته بود دلدارم هنگام وداع
با طلوع ماه میهمان توام یار اما نیامد
امشب آسمان تا سحر میهمان چشمان من است
تا سپیده اشک در چشمو بغض در گلویم یار اما نیامد
فکر کنم شعر از خودتون بود . درسته ؟
سلام عزیزم وبلاگ جالبی دارید
خوشحال میشم به منم سر بزنی
منتظر حضور سبزتون هستم
بای
salam dost aziz va Gol khobi wblaget ghashang bood va jaleb tonesty be man sar bezan va az barname haye yaho 7 final be khosos Boot DC Buzz Estefadeh kon va be dostanet moarefy kon montazeret hastam khosh hal shodam behshad bye
سلام
مثل همیشه زیبابود.
حالا واقعا برنگشته؟
درود...
بازم به قول مسعود زیبا..
ولی میشد تو تمام بیتها این یار نیامود رو تکرار نکرد..
به حر حال قشنگ بود عزیزم...
یه حس قشنگ دوباره میخوام بدم بهت که از این قشنگتر بسایی!!!
میبینمت.. یادت نره
سلام. قششنگ بود ولی...
شعر نبود. یک متن ادبی پر احساس. سبکی خاص. (هنوز نیومده!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
میتونی بهتر از اینها بگی. تلاش کن.