این روزها دم دمای غروب سوز سردی ازراه  می رسه یک سرمای لذت بخش که خبر از آغاز پائیز می دهد.

پائیز فصل رویایی و خاطره انگیز . فصلی که همیشه عاشقش بودم و برای ورودش لحظه شماری می کردم.

پائیز برای من همیشه یاد آور شیرین ترین لحظا ت زندگیم بوده وهست.....

امروز تقریبا یک هفته است که زندگی من هم دستخوش تغییراتی شده .

یک سالی می شد که به خاطر اینکه سر کار نمی رفتم توی خونه بودم و خودمو با ورزش و خیلی کارای دیگه

سرگرم می کردم. بعد از اتمام دانشگاه دو سال تو یک مدرسه غیر انتفاعی مشغول بودم .

کار با بچه ها همیشه برام شیرین بوده . بچه ها انسانهایی پاک و بی آلایش که همیشه پر از سوالند و تشنه

یک نگاه محبت آمیز.

هنوز بعد یک سال بیشتر شبها خواب شاگردامو می بینم و بعضی اوقات تو مسیرم اونار و می بینم وچقدر

با اشتیاق جلو می یان و سلام می دن. خوب به خاطر شرایطی از تدریس تو مدرسه دست کشیدم و یک سال

به خودم استراحت دادم.

و حالا یک هفته است که توی یک کارخونه تو قسمت بازرگانی اش مشغول به کار شدم . یک محیط  صمیمی.

برادرم تو قسمت اداری اونجا مشغول به کار و بخاطر کارش همه کارمندا و کارگرای کارخونه برادرمو

می شناسند .روز اول که هراه برادم به سر کار رفتم برام جالب بود که همه برادرمو با اسم کوچیک شهرام

صدا می زدند.

ساعت کارم طولانی از 8 صبح تا 6 عصر . تقریبا وقتی به خونه می رسم هیچ کاری ازم ساخته نیست.

ولی محیط کار و شور و نشاطی که بین بچه ها است دلچسب و خستگی کار رو از تنم در می یاره.

البته هنوز به طور آزمایشی مشغولم و رئیس قسمتومون ادامه یا انصراف از کار رو به خودم سپرده.

هنوز تصمیم قطعی خودمو نگرفتم نمی دونم می تونم این ساعات طولانی کار رو تحمل کنم ؟؟؟؟

بچه های شرکت می گن هنوز عادت نکردی و به مرور با شرایط وفق پیدا می کنی!!!!!

ولی به قول دوستانم کار تو یک محیط مردانه که قبلا با اون آشنایی نداشتم و برخورد با هر نوع آدمی

با رفتارهای متفاوت خیلی می تونه سازنده باشه ..امیدوارم که اینطور باشه.